Use the buttons to browse through the AA articles archive or to find out more about the newspaper and distribution.
18/7/2019 / Issue #025 / Text: B.W. van Wonderen

Sterftuin constructie Tolhuistuin

De gemeente heeft de verdubbeling van de huur voor de culturele huurders van de Tolhuistuin voor twee jaar uitgesteld. De commerciële huurders van de Tolhuistuin (denk aan het restaurant THT) gaan per direct een hogere huur betalen; de culturele huurders moeten in 2021 een huur van 120 euro per vierkante meter gaan betalen. Daarmee kan de gemeente—die eigenaar is van de Tolhuistuin—een “kostendekkende” huur voor deze panden binnenhalen en wordt de betaalbare culturele functie opgeofferd. Daarmee komt over twee jaar een eind aan deze mooie, betaalbare plek aan het IJ, recht tegenover het Centraal Station.

Culturele huurders hebben twee jaar de tijd om hun inkomsten zo te verhogen dat zij de dubbele huur kunnen betalen, zo schrijft de gemeente cynisch. Voor een broedplaats met betaalbare werkplekken voor culturele initiatieven is dan dus meer geen ruimte. Alleen de tuin zelf blijft misschien nog langer dan twee jaar beschikbaar voor culturele programmering, als de stichting THT extra subsidies weet binnen te halen.

Alle beloften uit het Program Akkoord van het huidige stadsbestuur worden daarmee geschonden: broedplaatsen zouden “permanent” worden; gemeentelijk vastgoed zou zoveel mogelijk voor maatschappelijke doelen ingezet worden; kostendekkende huur zou niet altijd doorgezet worden.  Voor de Tolhuistuin blijkt dit alles een loze letter.

Extra pikant is dat de huidige wethouder van Cultuur en Gemeentelijk, Touriana Meliani, de voormalig directeur en oprichter van de Tolhuistuin is. Zij is blijkbaar dus niet bij machte om haar eigen project te redden. Ondertussen heeft de grote man van GroenLinks Amsterdam, Rutger Groot Wassink, het afgelopen half jaar aan deze sterfhuisconstructie gewerkt. En hij is er nog trots op ook: twee jaar uitstel van executie wordt door hem groots als “redding,” “toekomstbestendig,” en “inclusief” gepresenteerd.

Vroeger werden op deze plek in Noord de lijken opgehangen van degenen die op de Dam geëxecuteerd waren, dit als afschrikwekkend voorbeeld aan de Amsterdamse burgers dat zij zich maar beter aan de wet konden houden. Misschien kan de gemeente hier straks alle slachtoffers van een onbetaalbaar Amsterdam tentoonstellen, als afschrikwekkende les voor Amsterdammers dat zij alleen met heel veel geld nog een plekje hebben.